اختصاصی / چندی قبل خبری درباره برگزاری چهاردهمین جشن خانه موسیقی بر روی خروجی برخی خبرگزاری ها قرار گرفت، در این مراسم سخنگوی خانه موسیقی اظهاراتی را مطرح کردند "هیچ روایتی نیست که نشان دهد موسیقی حرام است و درست نیست که خیل عظیم جمعیت شنوندگان موسیقی را نادیده بگیریم. از فقها می‌خواهم توضیح دهند کجای دین موسیقی حرام اعلام شده است به علاوه از خواسته‌های مهم خانه موسیقی پخش شدن صدای زنان است. فقها باید پاسخگو باشند که چرا می گویند موسیقی حرام است؟ دکتر شریعتی هم گفته است آیه ای در قرآن درباره حرام بودن موسیقی وجود ندارد" و....!!! این اظهار است با واکنش شدید حجت الاسلام والمسلمین ابوالقاسم علیدوست، عضو جامعه مدرسین و رییس انجمن فقه و حقوق حوزه علمیه قم روبرو شد.

اظهار نظرهای غیر تخصصی

حجت الاسلام والمسلمین علیدوست در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری حوزه در واکنش به اظهارات داریوش پیرنیاکان، سخنگوی خانه موسیقی ایران با تاکید بر این که از نظر عقلی و عقلایی صحیح نیست، اشخاصی که هیچ تخصصی در مسئله ای ندارند در رابطه با آن موضوع اظهارنظر کنند، اظهار داشت: سخنان سخنگوی خانه موسیقی ایران به نوعی غافل انگاشتن مردم است؛ فرض کنید بنده هیچ تخصصی در فیزیک و شیمی ندارم و در جمعی، از فیزیک و شیمی صحبت کنم؛ حال این سوال مطرح می شود که آیا من به وقت شنوندگان و فرهنگ کشور احترام گذاشته ام؟

وی با تاکید بر این که این گونه مسائل ناهنجار است و  در ساحت دین نیز بسیار رخ می دهد، خاطرنشان کرد: متاسفانه اخیرا نظامی بازنشسته ای نیز متکی به مطالعات اجمالی از کتاب های دسته پنجم و ششم، در خصوص حجاب در عصر پیامبراکرم(ص) و اجرای حدود سخنانی را مطرح کرده است؛ و از آنجا که این افراد تعهدی نسبت به واقعه ندارند، تلاش می کنند مخاطبان را در رخصت قرار دهند تا مطالب شان در ذهن افکار عمومی باقی بماند.

استناد بی اساس

رییس انجمن فقه و حقوق حوزه علمیه قم با اشاره به این بخش از سخنان سخنگوی خانه موسیقی مبنی بر این که «موسیقی باید به رسمیت شناخته شود و فقها باید پاسخگو باشند که چرا می‌گویند موسیقی حرام است؟ دکتر شریعتی هم گفته است که آیه‌ای در قرآن درباره حرام بودن موسیقی وجود ندارد»، تصریح کرد: شخصی که وی در خصوص حرام نبودن موسیقی در قرآن به آن اشاره کرده، اصلا هیچ تخصصی در این زمینه نداشته است.       

وی در ادامه به تمثیلی اشاره کرد و گفت: اگر فرض کنیم، من طلبه کارشناس فقه و اصول بگویم که طبق تحقیقات فیزیک، نور در هر ثانیه 300هزار کیلوتر سرعت دارد و حسن آقا نجار همسایه ما بگوید که من این نکته را در کتاب انیشتین ندیدم، پس وجود ندارد؛ در این صورت باید به این آقای همسایه گفت، آیا شما اصلا در این زمینه تخصص دارید که اظهارنظر می کنید و مگر تمام مسائل فیزیک باید در کتاب انیشتین باشد تا مورد اثبات قرار بگیرد؟

رسانه ها مقابله کنند

عضو جامعه مدرسین حوزه افزود: چرا فضای فرهنگی و گفتمان کشور باید این گونه باشد؛ رسانه ها، صداوسیما و مجلات اظهارنظرها از سوی ناویژه دان ها را به عنوان ناهنجار معرفی کنند.

حجت الاسلام والمسلمین علیدوست تصریح کرد: فضای اجتماعی کشور باید به گونه ای باشد که هر کسی از راه می رسد به خود اجازه اظهارنظرهای غیرتخصصانه و غیرمتعهدانه را ندهد.

استناد قرآنی

وی در ادامه با اشاره به آیه ششم سوره لقمان «وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ یَشْتَری لَهْوَ الْحَدیثِ لِیُضِلَّ عَنْ سَبیلِ اللَّهِ بِغَیْرِ عِلْمٍ وَ یَتَّخِذَها هُزُواً أُولئِكَ لَهُمْ عَذابٌ مُهینٌ»، گفت:  از مصادیق روشن این آیه، موسیقی و غنا است و روایات بسیاری را داریم که ائمه معصومین(ع) این آیه را به غنا و نهایتا موسیقی معنا کرده اند.

رییس انجمن فقه و حقوق حوزه علمیه قم تصریح کرد: کلمه الغنا حرام و الموسیقی حرام در قرآن نیامده است، اما آیه ششم سوره لقمان طبق نظر مفسران در طول زمان دلالت بر حرمت استغنا و موسیقی دارد.

آیا باید تمام شرعیات را کنار بگذاریم؟

حجت الاسلام والمسلمین علیدوست با بیان این که قرآن در خصوص نمازهای صبح، ظهر و عصر، احکام حج و هزاران مسئله شرعی دیگر به صورت مستقیم سخن نگفته  پس باید تمام این شرعیات را کنار بگذاریم؟، خاطرنشان کرد: عالم اسلام یک مرتبه با شعار شوم «قرآن را برای ما بس است» مواجه شد و آن چه که در طول این 1400 سال می کشد، از همان شعار است.

وی در ادامه با تاکید بر این که اسرار استنباط؛ قرآن، سنت، عقل و اجماع است، ابراز داشت: اگر موضوعی به صورت مستقیم در قرآن نیامده باشد، به معنای عدم آن نیست.

عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه با بیان اینکه آیات و روایت پیامبر اکرم(ص) باید در کنار ضروریات فقه دین سنجیده شود، تصریح کرد: البته غنا و موسیقی بنا بر نظر برخی فقها مصداق حلال می تواند داشته باشد.

کنار رفتن حیا در جامعه

حجت الاسلام والمسلمین علیدوست در خصوص آزاد شدن صدای زنان برای خوانندگی، ابراز داشت: طبق نظر آسیب شناسان اجتماعی، ایجاد این گونه فضاها، غیر از کنار رفتن حیا در جامعه و دریده شدن حریم خانواده اثر دیگری ندارد.

وی با اشاره به این که جزء ضروریات فقه است که زن نمی تواند با صدایی بخواند که موجب لذت دیگران شود، تصریح کرد: در قرآن نیز آیه ای وجود دارد مبنی بر این که هنگامی که خانم ها صحبت می کنند، عفت را نگه دارند و صدای خود را به گونه ای نکنند که نامحرمان بخواهند بشنوند.

قطعا شنیدن صدای زن به عنوان خواننده، برای نامحرمان جایز نیست

رییس انجمن فقه و حقوق حوزه علمیه قم در پایان خاطرنشان کرد: قطعا صدای زن به عنوان خوانندگی، برای گوش کردن نامحرمان جایز نیست، مگر این که آقایان در اسلام چیزی خوانده باشند که ما آن را مشاهده نکرده ایم.